MORENA BARCA

Morena Barca è nata nel 1963, a Corte Gandazza di Gonzaga (Mn) ed in seguito si è trasferita a corte Albareda di Bondeno di Gonzaga. 

Da piccola ha sempre dovuto aiutare la famiglia nell’azienda di allevamento di bestiame e a 18 anni si è sposata ed ha continuato a fare l’ imprenditrice agricola seguendo il marito sia nella mungitura delle vacche, sia nella coltivazione del terreno.
Morena, da  sempre appassionata di storia soprattutto locale tanto che da qualche anno scrive poesie mentre accudisce gli animali nella stalla. Tramite la poesia cerca di fermare il tempo e raccontare anche agli altri momenti di vita che non hanno vissuto.

Il dialetto rappresenta una storia da tramandare da genitore ai figli per poter capire da dove siamo nati e cresciuti e per capire  ciò che è  stato.

La basa
(düméladùdas)

La basa l’é ‘na tèra
ch’l’ha ciapà al pòst adli muntagni
e la s’ciàma pianüra padana.
Al Po al la divìd a metà
e i sö àrşan il tégn ben stréch
anca quand al völ scapar föra
pr’andar a nas sa mìa indùa.
Mé am piàs tant
girar par li stradi in bicicleta
parché am par da riturnàr pütìna
e töti i an am cavi la vòia
d’andar ali Grasìi .
Se, propria ali Grasìi ad Cürtatùn
par védar al Santüari
la Madòna e i madònari.
E par ricordo,
indùa la Cieşa la sa spècia in al Mens
e as véd al spetàcul
di fiùr ad loto
am fagh ’na bèla foto.


Na seràda dal “Bunden in Piasa”
in al düméla

Quanta la gent ch’a ven a védar
la Romana Sandri ch’la fó rédar.
Töti li vèci i é santàdi
in sli scragni apòsta preparàdi.
Quand li sculta li vèci cansùn
agh ve söbit an gran magùn.
La Romana la dis ’na batüda
e la fó an saltìn
e ló töti li s’mét a rédar sensa fin.
É prunt al pan e anca al bisulàn
la büféta urmài l’é bèla fréda.
Cun la gent che in pe l’aspèta
agh’é al sügól e anca al chisöl
e alùra stóm in alegrìa
fin ch’as pöl.
Anca al pret ch’l’é piculìn
al tasta luntéra an gós ad vin.
Che bèla gent ch’a gh’é a Bunden
parché quéi bun
is völ sénpar ben.


Festa dal salàm mantuan
(düméladùdas)

Al salàm mantfan
l’é bun incö e pó anca admàn.
Cun al pan u la pulenta
l’é mèi armàgnar mìa sensa.
Al dé d’incö
quanti ròbi ch’a s’pöl magnà:
la pisa, al lös in salsa
ma par stasìra al salàm
l’é la migliùr pietansa.
Taca banda “ Sardèla”
e té Elide varda che in gir
agh sìa mìa dla murtadèla.
Dai Decimo
va a tör la curtlìna
e taca a taià dal salàm
fina ad matìna.


Festa a dl’Üa (in al dümélaeün)

An pécul paişìn
che adès l’é dvantà pö carìn.
Da dre dal canpanél
i ha giüstà la stala
e anca al fnél.
Al viàl l’é ilüminà
e l’üa in dla navàsa
l’é prunta da fulà.
Vèc e şùan i bev al vin négar
e i püdlét in sl’èra
i cór alégar.
Al punpùn e al tirabusùn
i é in al cantinùn.
Adès che la curt a dla Matilde
l’é giüstàda
andóma a scultà
‘na bèla sunàda.